Grote wooncomplexen behoren tot het soort complexe ontwikkeling . Grootschalige wooncomplexen verwijzen naar bouwconstructies die, vanwege hun omvang en schaal, zich in de stedelijke ruimte bevinden tussen de stedelijke structuur en het architecturale object. Grote wooncomplexen werden ontwikkeld in de jaren 1960/70 onder het stadsontwikkelingsmodel van “stedelijkheid door dichtheid”. Hoewel ze verschillende gebouwen kunnen bevatten en qua oppervlakte vergelijkbaar zijn met stedelijke wijken, werden ze in één keer gebouwd als een ‘gebouw’ en vormen ze dus een afbakening voor stedelijke stedelijke structuren.
Definitie
Grootschalige wooncomplexen werden geplaatst in het bestaande stedelijke weefsel in de binnenstad en hebben een hoge contextuele relevantie. Ze waren gepland met een hoog aandeel van residentieel gebruik, dat werd aangevuld met extra functies. Gemengd gebruik (wonen, kantoren, praktijken, detailhandel, enz.), Complexiteit in ontwerp, ruimtelijke dichtheid, de voetgangerstoegang tot alle functies en de uitbesteding van autoverkeer in de kelderverdiepingen kenmerken grote wooncomplexen. De specifieke vormvan grootschalige wooncomplexen, het lijkt uniek in de stedelijke ruimte en bevordert ondanks de contextuele relevantie een duidelijke afbakening van de omliggende gebouwen. Door de constructie van verschillende levensvormen (van wolkenkrabbers over meergezinswoningen in terrasconstructie tot rij, rij of vrijstaande eengezinswoning) binnen de complexe heterogene bevolkingsstructuren werden gerealiseerd. Bij de planning van grote woningcomplexen werd de bouw in modulaire bouw of modulaire constructie bevorderd.
Geschiedenis
Grote wooncomplexen ontstonden in de jaren zestig en zeventig in toenemende mate in West-Europa. De structuren van de gebouwen werden gekenmerkt door structuralisme , brutalisme , utopische megastructuren, en door een samenleving die technologische ontwikkelingen als toonaangevend beschouwde en, vanwege de economische ontwikkelingen van die tijd, positief op de toekomst leek.
De belangstelling voor grootschalige bouwconstructies, zoals grote woningcomplexen, is in het midden van de jaren zeventig aanzienlijk afgenomen als gevolg van sociale en economische veranderingen. Tegenwoordig kan een trend worden waargenomen die gecondenseerde, complexe bouwconstructies met functionele menging weer aantrekkelijk maakt (zie bijvoorbeeld “The Interlace”, Singapore).
Lijst met grote wooncomplexen in West-Europa
- Londen: Lillington and Longmoore Gardens
- Londen: Brunswick Center
- Londen: Barbican Centre
- Berlijn: snelweg viaduct Schlangenbader Straße
- Hanover: Ihme centre
- München: Olympic Village (München)
- Graz: Gesloten woonwijk Graz St. Peter
- Parijs: centrum van Ivry-sur-Seine
Literatuur
- Beckmann, Karen: Urbanity through Density? Geschiedenis en heden van de grote wooncomplexen van de jaren 1970. Bielefeld 2015